MÜKEMMELLİK

Örneğin golfe bakalım. Profesyonel golfçüler yeni yöntemler öğreniyor ve topa mümkün olduğunca uzağa vurmaya çalışıyor olsalar da, her gün en temel vuruşları çalışırlar çünkü bunlarla asla başarısız olamazlar ve oyunun her anında bunlara dayanabilmeleri gerekir. Onlarca yıl oynadıktan sonra bile, profesyonel bir golf oyuncusu sopanın tutuşunu bir parmağını farklı yerleştirerek değiştirirse, bu büyük bir gelişime yol açabilir. 

Diğer sporlar hakkında kesinlikle konuşamam (araştırma aşamasında olsam da), ancak voleybolda birçok seviyede ve birçok durumda, set ve maçların sonunda çoğu zaman basit dokunuşların başarısız olduğuna tanık oldum. Oyuncular bunları yeterince (ya da uygun şekilde) çalışmamış ya da nasıl oynayacaklarını bilmiyorlar. İyi bir oyuncu nasıl vuracağını ve sayı alacağını, ace yapacağını, blok yapacağını ya da iyi set yapacağını bilir .... ama bir orta blokçu kendi takım arkadaşının savunmasından sonra 24:23'te topa set yapabilir mi? ... Setçi bir hücum oyuncusu için arka arkaya mükemmel toplar ayarlayabilir mi? Bir oyuncu sadece blokta zıplamakla kalmayıp aynı zamanda maç içinde 2 saat boyunca bloktaki taktikleri takip edebilir mi? Bir oyuncu zor bir sayı sırasında topu koçun talimat verdiği bölgeye servis edebilir mi?

Bir oyuncunun daha yüksek bir seviyeye ulaşmak için yapabileceği şeylerden biri, bireysel oyun becerilerini öğrenmenin hedef "varış noktası" değil, sadece başlangıç olduğunu anlamaktır. Nasıl vuracağınızı bilmek iyi bir vurucu olduğunuz anlamına gelmez. Bir maçta iyi set yapmak, oyuncunun iyi bir setçi olduğu anlamına gelmez. Bir oyuncu bir maçta 8 kez blok yaparsa bu onu blok sanatında usta yapmaz. Bu aynı zamanda sadece rakibin ona 8 kez vurduğu anlamına da gelebilir.

Perugia'daki (İtalya) ilk iki sezonumda birçok voleybol yıldızıyla tanıştım ve bunlardan biri de Damiano Pippi'ydi. O zamanlar ben kariyerimin henüz başındaydım ve onun için birlikte geçirdiğimiz sezonlar kariyerinin son sezonlarıydı. Antrenman için ilk giyinen kişinin her zaman o olduğunu hatırlıyorum ve ben çarpık parmaklarımı bantlarken, o antrenmandan önce maksimum konsantrasyonla esniyor, koşuyor, antrenman yapıyor ve becerilerini geliştiriyordu. Kendime sordum... Bunu neden yapıyor? Basit şeyler, rutin hareketler ve çok fazla konsantrasyonla çalışıyordu. Birkaç sezon üst üste en iyi alıcı olarak ligin MVP'si oldu (Goran Vujevic ile dünyanın en iyi pas çiftlerinden birini oluşturdular ve artık bu kadar iyi bir oyuncu çifti görmedim). Onu sabahın üçünde uyandırıp en güçlü servisimi atsam, eminim mükemmel bir şekilde pas verirdi ... ve bunu her gün yaptı, antrenman üstüne antrenman yapıyordu, basit hareketler, mükemmel el altı pasları ve her dokunuşu hassas ve maksimum konsantrasyonla. Antrenmandan önce nasıl titizlikle çalışıyorsa, antrenman sırasında da aynısını yapıyordu çünkü maç sırasında bu tür durumların yaşanacağını biliyordu ve bunlara hazır olması gerektiğini biliyordu - ve onu bu kadar büyük bir profesyonel yapan da tam olarak buydu. Kariyerinin son gününe kadar sadece kas antrenmanı ve hız üzerine değil, teknik ve konsantrasyon üzerine de çalıştı... ama özellikle de en temel voleybol pasları üzerine.

BIREYSEL OYUN BECERILERINI ÖĞRENMEK ÇOK KISA BIR ZAMAN ALIR, ANCAK MAÇ SIRASINDA HERHANGI BIR ZAMANDA MÜKEMMEL OYNAYABILMEK YILLAR ALIR.

MARTIN NEMEC - VOLEYBOL ANTRENÖRÜ / EĞİTMEN